રેતી
મરમ જિંદગી નો કહી જાય રેતી,ચરણરજ બની, સરમુકુટ થાય રેતી.
સતત ઝાલવું, જિદ્દ એ કોને ફળી છે?સતત હાથ માંથી સરી જાય રેતી.
છે સંબંધ કાંઠા ની માટી સમા સૌ,ઉડે જો જરી ભેજ, થઈ જાય રેતી.
ગયાં તારા સ્પર્શ ના ઊંટો પછી થી,હથેળી થી દિલ માં ગરી જાય રેતી.
પ્રણય ની વિમાસણ, છે કહેવું ઘણું પણ,તું સામે હો, પગ થી સરી જાય રેતી.
લગન હોય સાચી જો ખિસકોલી જેવી,દિલો માહ્ય સેતુ બની જાય રેતી.
મિટાવ્યું છે અસ્તિત્ત્વ ને છેક કણ માં,હવે જેમ ઢાળો, ઢળી જાય રેતી.
તમે સાથ છોડો, રહે શું જીવન માં?આ ઘડિયાળ માં બસ, સર્યે જાય રેતી.
ડૉ. વિ. ટેલર
Monday, December 1, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment